اگر تا به حال به این فکر کرده اید که ساعت خود را روی کدام دست می گذارید، به احتمال زیاد والدین شما اولین مشاوران بوده اند آنها کسانی بودند که اولین ساعت g shock را در کودکی به شما دادند و مجموعه قوانینی را در مورد نحوه پوشیدن و ست کردن ساعت به شما یاد دادند.
ساعت یکی از لوازم جانبی است که اغلب افراد، چه زن و چه مرد، از آن استفاده می کنند نحوه پوشیدن ما در طول زمان تحت تأثیر مد، قوانین نانوشته، ثروت، ترجیحات یا موقعیت اجتماعی قرار گرفته است.
دیدگاه تاریخی
در قدیم، «رمز آداب حسنه» بدون هیچ حقی برای انکار مقرر می داشت که آقایان باید ساعت خود را به دست چپ و خانم ها در دست راست خود داشته باشند.
با این حال ساعت سازان به مقابله پرداختند و گفتند که تمام عرف نانوشته تصریح می کند که خانم ها در سمت چپ آقایان بنشینند و در این صورت ساعت های مکانیکی سمت راست خانم ها در میدان مغناطیسی با ساعت های مکانیکی سمت چپ خانم ها تداخل پیدا می کنند مردان بنابراین، برای حل این معضل، ساعت سازان پیشنهاد کردند که هر زوج ساعت را در یک دست راست یا چپ بپوشند.
مشخص است که تا جنگ جهانی اول، ساعت‌های مچی فقط برای خانم‌ها طراحی می‌شد و آقایان فقط از ساعت‌هایی که در جیب خود بودند استفاده می‌کردند اما پس از اینکه سربازان شروع به استفاده از ساعت های مچی کردند، این قانون از بین رفت.
این واقعیت که امروزه استفاده از ساعت در دست چپ بسیار محبوب است دلایل تاریخی دارد در گذشته فقط ساعت های مکانیکی وجود داشت که باید با چرخاندن تاج ساعت پیچ می خوردند، بنابراین ساعت را با توجه به موقعیت تاج می پوشیدند. در دهه 1930، تاج را در موقعیت ساعت 9 قرار می دادند و ساعت ها را باید در دست راست می گذاشتند تا زخم شوند.
مکان تاج و در نتیجه نحوه استفاده از ساعت‌ها در طول جنگ جهانی دوم تغییر کرد، زمانی که سربازان آمریکایی ساعت‌هایی با تاج‌هایی رو به 3 بعد از ظهر معرفی کردند.
همانطور که پوشیدن لباس مجلسی فقط توسط آقایان در جلسات آقایان انجام می شد، استفاده از ساعت در دست چپ نیز ریشه در آداب و رسوم آن زمان دارد در دهه 1950 عادت به حفظ تعادل وجود داشت طبق این اصل، آقایان متاهل حلقه ازدواج را در دست راست و ساعت را در سمت چپ می‌بندند تا یک قسمت از بدن را با جواهرات سنگینی نکنند.
همچنین در آن زمان اثبات وضعیت ازدواج مهم و اجباری بود عادت آقا به نگه داشتن دست راستش در جیب شلوار هنگام صحبت با خانم ها و یا حتی در دادگاه ها، از نشانه های خوش اخلاقی تلقی می شد سپس ساعت مچ دست چپ نماد وضعیت تاهل بود .
همچنین از منظر قوانین نانوشته، ساعت مچی در مچ راست فقط مختص کودکان یا مردان فاقد ظرافت بود و در برخی محافل (مانند هیپی ها) به معنای همجنس گرایی بود.
زمان تغییر کرده است به طوری که امروزه، پوشیدن ساعت روی دستی خاص به جای برخی قوانین “سخت و سریع” تحت تأثیر راحتی ، عملکرد و عادت قرار می گیرد.
