مردم از زمان های قدیم از خوردن شوید لذت می بردند. مصریان و یونانیان آن را به عنوان ادویه محبوب استفاده می کردند.
علف هرز شوید خشک در شیراز قبل از دوران مدرن نیز به عنوان ارز در اسکاتلند استفاده می شد.
شوید نامی غیر رسمی برای گیاه مورد اشاره است که نوعی گیاه علفی متعلق به خانواده چتریان است.
همه ما شوید را به خاطر عطر شگفت انگیز برگ های ظریف و پرش می شناسیم که تنها 4-8 اینچ (10-20 سانتی متر) طول دارند و طعم ماهی را افزایش می دهند.
بذر شوید رشد مطلوبی را در مناطقی با تابستان های با دمای بالا نشان می دهد. بذر برای رشد مناسب به خاک حاصلخیز و با زهکشی مناسب نیاز دارد زیرا دوست ندارد در باتلاق فرو رود.
شوید در حال رشد نیاز به آبیاری مناسب دارد. در حالی که بذرها در حال جوانه زدن هستند، خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید. گیاهان شوید با شروع رشد به 1-2 اینچ (2.5-5 سانتی متر) باران و آب بیشتری نیاز دارند.
شوید دارای ساقه های کوچک صاف و منفرد است که می تواند تا ارتفاع 12-18 اینچ (30-46 سانتی متر) رشد کند.
بذر شوید به گونه ای رشد می کند که به صورت یک گل شروع می شود و به یک ساقه برگی تبدیل می شود و تا زمانی که همه برگ ها شکوفا شوند ادامه می یابد. برگها سبز رنگ و نرم هستند. بذر شوید در اواسط تا اواخر تابستان شکوفا می شود.
شوید و رازیانه اغلب در نزدیکی یکدیگر کاشته می شوند. آنها گرده ها را مبادله می کنند و گیاه جدیدی ایجاد می کنند که هیچ ارزش آشپزی ندارد زیرا طعم والدین جدید آن چندان قوی نیست.
دانه های شوید در شرایط مناسب به گیاهان یا درختان بزرگ تبدیل می شوند.
شما می توانید سال ها بدون دردسر زیاد شوید را از بذر پرورش دهید به شرط آنکه بدانید چگونه بذرهای آن را به درستی جوانه بزنید.
یونانیان باستان از شوید برای تولید دارو و عطرهای معطر استفاده می کردند.
ورزشکاران یونانی از برگ های این گیاه در تونیک های خود برای بهبود تون عضلات خود استفاده می کردند.
